سرمایهگذاریهای بزرگ و مسئلۀ ربا
سرمایهگذاریهای بزرگ و مسئلۀ ربا[1] شهید آیتالله بهشتی: ممکن است
معمار فکری اقتصاد اسلامی
شهید آیتالله دکتر سید محمد حسینی بهشتی (۱۳۰۷-۱۳۶۰ ش) یکی از تأثیرگذارترین متفکران اقتصادی انقلاب اسلامی بود. ایشان در اصفهان متولد شده و تحصیلات حوزوی را در قم نزد آیتالله بروجردی و علامه طباطبایی و همزمان فلسفه در دانشگاه تکمیل کردند. با تسلط بر زبانهای آلمانی و انگلیسی، آشنایی عمیقی با مکاتب اقتصادی غرب داشتند.
بهشتی از پیشگامان مبارزه با رژیم شاه و یاران نزدیک امام خمینی (ره) بود. نقش محوری در شورای انقلاب، مجلس خبرگان قانون اساسی و ریاست دیوان عالی کشور داشت تا در ۷ تیر ۱۳۶۰ به شهادت رسید.
اندیشههای اقتصادی
مبانی کلی
شهید بهشتی معتقد بود اقتصاد اسلامی نه کپی از سوسیالیسم است و نه از لیبرالیسم، بلکه نظامی مستقل برآمده از جهانبینی توحیدی که هدف آن کمال انسانی و قرب الهی است، نه صرف انباشت ثروت.
نظریات کلیدی:
اقتصاد توحیدی (مکتبی)
اقتصاد را جزئی جداییناپذیر از جهانبینی اسلامی میدانست که محور آن عدالت و نفی ظلم اقتصادی است.
مالکیت سهگانه
– مالکیت خصوصی، عمومی و دولتی را با حدود شرعی مشخص میدانست
– با مالکیتهای نامشروع و متمرکز مخالف بود
نظریه ارزش کار
منشأ اصلی ارزش و مالکیت را کار خلاق و مولد انسان میدانست. معتقد بود حتی مواد طبیعی بدون کار انسان فاقد ارزش مصرفی هستند و کار خلاق است که ارزش جدید میآفریند.
نقش محوری تعاونیها
تعاونیها را راهکار اصلی برای:
– حرمت نهادن به انسان جدای از سرمایه
– آزادسازی تولیدکنندگان از سلطه واسطههای غیرضروری
– مشارکت کارگران در مالکیت واحدهای تولیدی میدانست
در تعاونیهای تولید، مالکیت مشاع است و صاحبان سهم باید همان کسانی باشند که در آنجا کار میکنند.
عدالت اجتماعی جامع
عدالت را نه تنها در توزیع، بلکه در تولید و فرصتها نیز ضروری میدانست تا فاصله طبقاتی به حداقل برسد.
مسئولیت دولت
دولت اسلامی را موظف به تأمین حداقلهای معیشتی همه شهروندان و نظارت فعال بر اقتصاد برای جلوگیری از انحراف و استثمار میدانست.
نفی ربا و سوداگری
ربا را عامل اصلی فساد اقتصادی و گسترش بیعدالتی دانسته و بر حذف آن از نظام بانکی تأکید داشت.
میراث فکری
شهید بهشتی با تألیف کتاب «اقتصاد اسلامی» و سخنرانیهای روشنگر، مبانی نظری اقتصاد اسلامی را تبیین کرد. ایشان معمار فکری بسیاری از اصول اقتصادی قانون اساسی جمهوری اسلامی بود. دیدگاههایش درباره تعاون و نظریه ارزش کار، نوآوریهایی بود که عمق جدیدی به مباحث اقتصاد اسلامی بخشید و همچنان الهامبخش پژوهشگران و سیاستگذاران است.
سرمایهگذاریهای بزرگ و مسئلۀ ربا[1] شهید آیتالله بهشتی: ممکن است
عمل و عکس العمل
در یک جامعه بدون نظام و شـــیوه گرداندن… فـــرد در تنگنا قرار گرفته، از فرط بیچارگی صد بار «قبلت»، «قبلت» گفته و می گوید: شاهد باشید که این «قبلت» را با رضایت می گویم، والله راضیم، اما رضایتی در شرایط خاص!
سیاست های شوم اقتصادی را که انسانها را بردۀ اقتصاد میکند، از بین ببریم. به جای آن، برنامهریزی و سیاستی بگذاریم که در آن، اقتصاد در خدمت انسان باشد. انسان اگر یک دوچرخه هم دارد، با آرامش خاطر سوار این دوچرخه بشود، نه این که اگر یک ماشین پیکان دارد، آن قدر در فکر پرداخت قسطش باشد که رغبت نکند سوارش بشود.
زیربنای نظام اقتصادی اسلام
نظام اقتصادی در اسلام باید با جهانبینی اسلامی هماهنگ باشد و نمیتواند مشابه نظامهای دیگر مانند کمونیسم باشد. زیربنای نظام اقتصادی اسلام شامل اصول زیر است:
انسان؛ موجودی خودخواه: انسان به دنبال ارضای خواستههای خود است.
گرایشات انسان؛ مسابقه و حس تملک: انسان تمایل به رقابت و تملک دارد.
محصول؛ کار متبلور سازنده: محصول کار انسان تجلی تلاش اوست.
کار؛ ملاک مالکیت: مالکیت و ارزش باید به کار مرتبط باشد.
مالک ابزار تولید: سازنده ابزار تولید، مالک آن است.
محدودیت مالکیت خصوصی: مالکیت نباید به جامعه آسیب برساند.
تقدم حکومت بر اموال شخصی: حکومت حق تقدم بر اموال را در جهت مصالح عمومی دارد.
ضرورت تأمین نیازهای اولیه: هیچکس نباید بدون لوازم اولیه زندگی بماند.
این نظام باید به مصالح جامعه توجه کند و متناسب با شرایط زمان و مکان تطور یابد.
هنوز حساب کاربری ندارید؟
ایجاد حساب کاربری